روزمره ها

دوستان عزیزم سلام امیدوارم حالتون خوب باشه.

من به لطف و مرحمت الهی با خانواده ام خوبم و زنده گی میگذره. ادراه میرم و خونه میام آخر هفته ها هم یا با مهمانداری و مهمانی رفتن میگذره و من بلاخره به لطف و مرحمت الهی موفق شدم که فوق لیسانسمو (ماستری) در یکی از دانشگاههای بین المللی بصورت آنلاین شروع کنم تمام مراحل اداری تموم شد از فردا 30 اکتوبر انشاالله که مادیول ها برای شروع درسم فعال میشه.

بچه ها خدا رو شکر خوب هستن کیومرث عزیزم مدرسه میره کیارش و حسنای نازم خونه هستن، حسنای نازم واسه خودش خانومی شده یک سال و دوماهش شده 4 تا دونه دندون در آورده، خیلی خیلی راحت و قشنگ راه میره خیلی هم تند تند مثل  دویدن، کلمات که یاد گرفته ممی (مامان) ددی (بابا) پپی (غذا) ممه (شیر) بته (بده) مخفف اسم کیومرث ببی (بابابزرگ) عزیز (مامان بزرگ) و خیلی کلمات نصفه و نیمه دیگه که تنها ما معنی شو میدونیم و جالبش اینجاست که اسم منو قشنگ صدا میزنه بعضی اوقات ممی و بعضی وقتها اسم خودمو میگه، اگه بذاریم از طبقه اول میره طبقه چهارم خودش با پای خودش، خلاصش خیلی خیلی خوردنی شده عزیزک دلم.

کارهای اقامتمون در جریانه و قرار تجربه که از دیگه خانواده ها گرفتیم 8 تا 9 ماه دیگه هم کارها مون طول میکشه و انشاالله که خیر باشه.

دختر عموی من که همسرش 9 ماه پیش از همسر من رفته بود که حالا هم با همسر یکجا هستن کارهاش تموم شد ویزاشون اومد سه شنبه آینده پرواز دارن میرن پیش همسر جونشون و انشاالله و که یکروزی بخیر و سلامتی ما هم بریم پیش همسرمون.

واقعا که وبلاگها خیلی سرد شده تقریبا همه آپ نممیکنن و کسی به ما هم سر نمیزنه و اگه سر هم میزنه از خودش جای پایی نمیذاره ولی بهرصورت الهی همه هرجای که هستن شاد و سلامت باشند، ولی واقعا خوشحال میشم اگه وقتی میایین یک کامنت منو لایق بدونین.

شاد و سلامت باشید عزیزانم.

یا حق